Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Ποτέ ας μην πάψουν


Ποτέ ας μην πάψουν

Οι φωτεινοί έρωτες μιας φτηνής εποχής
οι έρωτες που κινούνται σε παραλληλόγραμμα σχήματα
που συγκρούονται
που ταχυπαλμούν και πεθαίνουν πριν γίνουν συνήθεια
οι έρωτες
που στο φεγγάρι δείχνουν τα κόκκινα δόντια τους
τα γεμάτα οργή και λύσσα από την ηδονή
από την καύλα των σωμάτων που εκρήγνυνται.

Ποτέ ας μην πάψουν

Οι άνθρωποι που στα σκοτεινά διαβάζουν
που δεν λυπούνται κανέναν, αλλά μόνο κατανοούν
εκείνοι που ευγενείς φάνηκαν σε αγενείς εποχές
όσοι ευωδιάζουν από αρώματα μουσικής
οι μετανάστες που αποδημούν σε όλη τη γη
με τα χαρτομάντιλα και τα κουρασμένα τους βλέμματα.

Ποτέ ας μην πάψουν

Οι γυναίκες που ερωτεύονται ένα βλέμμα, μια ανάσα, ένα άγγιγμα
τα μικρά παιδιά που αποζητούν την αλήθεια της ζωφόρου μήτρας.

Ποτέ ας μην πάψουν

Οι ζητιάνοι που ψεύδονται στο όνομα της ζωής πεθαίνοντας
οι πόρτες που μένουν πάντα ανοικτές
οι ζωγραφικοί πίνακες που παραμιλούν σε χρώμα μαύρο
τα αυτοσχέδια πεντάγραμμα των νανουρισμάτων
τα πλοία που ναυαγώντας έπνιξαν τα καλοκαίρια μας
όλοι οι χειμώνες
που την αγκαλιά της άνοιξης έστρωσαν για να κοιμηθούμε
τα κουρασμένα μεσημέρια του φθινοπώρου
που καταφύγιο βρήκαν στο μυαλό μας.

Ποτέ ας μην πάψουν

Τα γερασμένα σώματα της Αλήθειας
οι αγέλαστοι
οι σκοτεινοί
όσοι μάς άφησαν χωρίς "αντίο"
όσοι θα έρθουν να μάς βρουν
γυμνούς μέσα στο κρύο
κόβοντας μικρές λωρίδες παγωμένου αέρα.

Ποτέ ας μην πάψουν

Οι άνθρωποι που με πάθος αγαπούν
όσοι με αλκοόλ ξεδιψούν τις αναμνήσεις τους
εκείνοι
που ο παλμός της καρδιά τους
έγινε ο ρυθμός Της Ζωής και Του Θανάτου μας.

1 σχόλιο:

S.M. είπε...

Ομορφες σκεψεις, ομορφα λογια.