Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Η Δουλειά Δεν Είναι Ντροπή [5]

ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΑΞΗ
Βράδυ, ο Θρασύβουλος κοντοστέκεται στην εξώπορτα του διαμερίσματος.
Χτυπάει δειλά το κουδούνι.
Η πόρτα ανοίγει… και από μέσα ακούγεται το "Fuck Like A Beast" των W.A.S.P.
Μπροστά του μια γυναίκα που κουνιέται στο ρυθμό του τραγουδιού.
Ο Θρασύβουλος στέκεται ως στήλη άλατος, ενώ μία αντρική φωνή ακούγεται μέσα από το δωμάτιο να κραυγάζει "I’ am an Animal"ως άλλος Blackie Lawless.

Πρόσωπα:
Θρασύβουλος
Ζευγάρι (Άντρας-Γυναίκα)
Τάκης

Γυναίκα: Πέρασε μέσα νεαρέ μου, μη στέκεσαι στην πόρτα.
(Ta πόδια Του Θρασύβουλου έχουν στυλωθεί και δεν μπορεί να κάνει ούτε μπρος ούτε πίσω)
Σού κάνει εντύπωση πώς εγώ μια… πώς να το πω… μια τσουπωτούλα, θες εύσωμη… έστω, μεγαλόσωμη κυρία έχω τέτοιε ευλυγισία ε;
Μικρή έκανα μπαλέτο, με είχε στείλει η μαμά μου… καλή της ώρα όπου κι αν βρίσκεται. Δέκα χρόνια μπαλέτο, δεν είναι και λίγο, είναι;
Θρασύβουλος: Μάλιστα.
Γυναίκα:  Τι μάλιστα;
Άντρας: Ποιος είναι Μαρία;
Γυναίκα: Ο νεαρός μωρό μου.
Άντρας: Ποιος νεαρός;
Γυναίκα: Από το κατάστημα του κυρίου Απόστολου.
Άντρας: Αααα, ώστε ήρθε… μπράβο, στην ώρα του.
Γυναίκα: Ναι, ναι.
Άντρας: Είδες που τελικά κάναμε λάθος; Αυτός παραείναι υπεύθυνος.
(ξεσπούν κι οι δύο σε γέλια ενώ ο Θρασύβουλος δεν έχει μετακινηθεί ούτε ένα βήμα)
Πες του να περάσει μέσα, μην κάθεστε στη πόρτα.
(o κ. Αριστόβουλος ακούγεται να σιγοτραγουδάει τους στίχους "I come around, round I come feel your love, I’ am an Animal, Tie you down down I come steal your love, I’ am an Animal ")
Γυναίκα: Έλα νεαρέ μου, έλα μέσα. Ο Αρίστος είναι ήδη στο κρεβάτι και μας περιμένει, δεν θέλω να τον κάνω να περιμένει. Ξέρεις, είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του. Είμαι τόσο ερωτευμένη, που αν μου ζητούσε να κάνω αυστηρή δίαιτα, να χάσω πενήντα, εξήντα, τί λέω, ακόμα και εβδομήντα κιλά, θα την έκανα μόνο και μόνο για αυτόν, για να με θέλει, να με ποθεί. Ευτυχώς… με ποθεί με τα παχάκια μου η αγάπη μου, αλλά κι εγώ δε θα μπορούσα να τον ερωτευτώ αν δεν ήταν αυτός που είναι. Αδύνατος άνθρωπος είναι άνθρωπος χωρίς ψυχή.
Πού να βρεθούν χαρίσματα αν είσαι σα στυλιάρι, δεν μπορεί να χωρέσει τίποτα μεγαλειώδες μέσα σου… ενώ ο παχύς άνθρωπος σφύζει από χαρίσματα, έχει ευαισθησίες, διάθεση για σεξ, ενέργεια για σεξ.
Θρασύβουλος: Ξέρετε…
Γυναίκα: Ξέρω, ξέρω.
Θρασύβουλος: Εμένα με έστειλε ο κύριος Απόστολος για να λύσουμε την πρωινή παρεξήγηση. Είχα κι εγώ βέβαια…
Γυναίκα: Δίκιο; Όχι, όχι δεν είχες δίκιο, μην ξεχνάς ότι
"Ο Πελάτης Έχει ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ, Ακόμα Κι Αν Φαίνεται Ότι Έχει Άδικο".
Θρασύβουλος: Δικό μου σύνθημα.
Γυναίκα: Είδες που σου λέω; Είναι καλό αφεντικό ο κύριος Απόστολος, να τον σέβεσαι και να τον τιμάς. Μάς μίλησε για σένα στο τηλέφωνο, μάς είπε πόσο καλό παιδί είσαι, μας τα εξήγησε όλα, για το σπίτι και τα νοίκια, για την ανεργία, όλα μάς τα είπε… πολύ καλός κύριος, κύριος με Κ κεφαλαίο.
Θρασύβουλος: Καλός είναι, ναι, αλλά… 
Γυναίκα: Δεν υπάρχει αλλά νεαρέ μου, εδώ πέρα είναι μετρημένα κουκιά, ή είναι ή δεν είναι. Τελοσπάντων, τίποτα δεν έχει αυτή τη στιγμή μεγαλύτερη σημασία παρά μόνο ένα: είσαι οργανωμένος;
Θρασύβουλος: Ορίστε;
(ο Άντρας ξεπροβάλλει στην εξώπορτα τραβάει τον Θρασύβουλο μέσα και κλείνει την πόρτα)
Άντρας: Νεαρέ, αγχωμένο σε βλέπω. Δεν έχεις κανένα λόγο.
Θρασύβουλος: Δεν είναι θέμα άγχους, απλά αυτή η δουλειά είναι πιο δύσκολη από ό,τι περίμενα.
Γυναίκα: Αν είσαι οργανωμένος τίποτα δεν πρέπει να σε φοβίζει.
Έτοιμος και οργανωμένος. Έτσι είναι μια δουλειά με ευθύνες, τί νόμιζες;
Δεν γίνεσαι προϊστάμενος για το τίποτα. Δεν είσαι ένας απλός υπάλληλος, έχεις διαφορετικά στάνταρ όταν είσαι παραπάνω από τους άλλους.
Άντρας: Μην ξεχνάς ότι έχεις αναλάβει ένα ολόκληρο τμήμα, μιλάς με αντιπροσώπους, απαντάς στα μηνύματα των πελατών στο διαδίκτυο, είναι μια θέση ευθύνης. Άκου με κι εμένα που ήμουν 15 χρόνια διευθυντής σε πολυεθνική.
Ξέρεις τι τράβηξα για να ανέβω;
Ήμουν όμως δίκαιος, αυτό μου το αναγνωρίζουν όλοι. Δεν υπάρχει άνθρωπος να μπορεί να πει ότι τον αδίκησα. Θυσία γινόμουν για τους από κάτω, πάντα έμπαινα μπροστά, πάντα έβρισκα λύση στα προβλήματά τους. Και ξέρεις κάτι;
Ποτέ δε χρειάστηκε να συγκρουστώ με τους από πάνω, γιατί αν ξέρεις να παίζεις το παιχνίδι καλά μένουν όλοι ευχαριστημένοι.
Ο ελιγμός είναι το παν στη ζωή νεαρέ μου, ο ελιγμός παντού, όσο μπορείς να κινείσαι και να μη γίνεσαι αντιληπτός ούτε καν από τη σκιά σου. Αυτό έχει σημασία, ο ελιγμός.
Γυναίκα: Εντάξει Αρίστο μου, εντάξει.
Μην ασχολούμαστε άλλο με αυτά τώρα.
Εδώ είμαστε για άλλα πράγματα.
Άντρας: Μα το ίδιο είναι, νομίζεις πως κι εδώ δεν έχει τη σημασία του ο ελιγμός;
Πουθενά δε χάνει την αξία του, πουθενά.
Γυναίκα: Έλα τώρα βρε μωρό μου, ας μη τα πολυλογούμε.
Έχεις φέρει τα απαραίτητα;
Θρασύβουλος: Μάλιστα.
Γυναίκα: Πόσο μου αρέσει η οργάνωση, με τρελαίνουν οι οργανωτικοί άνθρωποι, οι οργανωτικοί και οι έτοιμοι.
Άντρας: Δείξε μας τι μάς φέρνεις.
(ο Θρασύβουλος βγάζει από την τσάντα μια στολή αστυνομικού, ένα μπλοκάκι, έναν μεγάλο φακό και δύο σετ μπαλάκια, ένα αιδοιακό και ένα πρωκτικό.
Τα αφήνει πάνω στο τραπέζι)
Γυναίκα: (χαϊδεύει τη στολή) Τι ωραία καλούδια μας έφερες νεαρέ μου, τι ωραία πράγματα είναι αυτά;
Θρασύβουλος: Είναι ό,τι ζητήσατε.
Άντρας: Μα εμείς δεν ζητήσαμε πρωκτικά μπαλάκια.
Θρασύβουλος: Αυτά είναι δώρο του κυρίου Απόστολου.
Άντρας: Τί σπουδαίος άνθρωπος και τί έξυπνος επιχειρηματίας!
Γυναίκα: Αν δεν είχε τον Θρασύβουλο, τίποτα δε θα ήταν.
Άντρας: Μα τι λες τώρα. Ο επιχειρηματίας τα κάνει όλα.
Αν δεν είχε επιχειρηματικό μυαλό θα είχε το νεαρό σε αυτή τη θέση;
Γυναίκα: Ναι, αλλά και ο Θρασύβουλος είναι ένα ικανότατο στέλεχος, δεν είναι κανάς τυχαίος. Ευγενικός, οργανωμένος, πρόθυμος.
Τι άλλο μπορεί να χρειάζεται ένας επιχειρηματίας!
Τι θα ήταν ο κάθε κύριος Απόστολος αν ο υφιστάμενος ήταν χαζός, τεμπέλης και δεν ξέρω ’γώ τι άλλο!
Άντρας: Αγάπη μου, δεν ξέρεις από δουλειές ούτε από επιχειρήσεις.
 Γυναίκα: Ενώ εσύ που έχεις κάνει πέντε και τις έκλεισες τη μία μετά την άλλη ξέρεις…
Άντρας: Εγώ τις έκλεισα γιατί ρίσκαρα. Ελιγμός και ρίσκο, πώς νομίζεις ότι γίνονται οι δουλειές; Όταν έβλεπα ότι δεν τράβαγε το ένα είχα το θάρρος και την εξυπνάδα να πηγαίνω στο άλλο. Έκλεινα τη μεταφορική, άνοιγα μια οικοδομική. Δεν πήγε καλά ούτε εκείνη; Άνοιγα σουβλατζίδικο.
Ελίσσομαι αγάπη μου, ελίσσομαι για να εξελίσσομαι.
Ρισκάρω για να κερδίσω και πάντα ελίσσομαι.
Με το να κάθεσαι σταυροπόδι και να περιμένεις δεν έρχονται τα λεφτά.
Ρίσκο φίλε μου. Ρίσκο και ελιγμός.
Γυναίκα: Ρίσκο και ελιγμός. Για αυτό χάσαμε κάτι εκατομμύρια ε;
Άντρας: Ο πόλεμος έχεις θύματα.
Αν δεν χάσεις χρήματα, δεν βγάζεις κιόλας.
Μη μαθαίνουμε την αλφαβήτα τώρα, αυτά είναι τόσο βασικά όσο αυτά εδώ τα μπαλάκια. (κουνάει τα πρωκτικά μπαλάκια προκλητικά μπροστά στο πρόσωπο της γυναίκας του).
Πώς σου φαίνονται μωρό μου;     
Γυναίκα: Όμορφα είναι, αλλά φοβάμαι λίγο, δεν τα έχω ξαναδοκιμάσει.
Άντρας: Αφού ξέρεις ότι είμαι εξπέρ. Έτσι νεαρέ;
Θρασύβουλος: Ορίστε;
Άντρας: (ειρωνικά γέλια) Για πες μου, ξέρεις τί πρέπει να κάνεις;
Θρασύβουλος: Ξέρω;
Γυναίκα: Τι έπαθες αγόρι μου;
Θρασύβουλος: Τίποτα, τίποτα...
Άντρας: Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις λοιπόν;
Θρασύβουλος: Όχι ακριβώς.
Δε μου είπε κάτι ο κύριος Απόστολος.
Απλώς γέμισα την τσάντα και ήρθα.
Γυναίκα: Κανένα πρόβλημα, μην αγχώνεσαι, αφού έχουμε τα υλικά μπορούμε να προχωρήσουμε, τα υπόλοιπα θα στα πούμε εμείς.
Θρασύβουλος: Δηλαδή;
Άντρας: Πάμε στο δωμάτιο… εκτός κι αν προτιμάς το σαλόνι.
Θρασύβουλος: Στο δωμάτιο;
Άντρας: Προτιμάς το σαλόνι;
Θρασύβουλος: Εγώ;
Άντρας: Ναι, εσύ!
Γυναίκα: Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα, εσένα πού σε βολεύει!
Θρασύβουλος: Τι θα κάνουμε;
Άντρας: Μη φοβάσαι, θα δεις. Πάντως τίποτα που δε θα μας αρέσει.
Γυναίκα: Καταρχήν, άνοιξε την ντουλάπα και βγάλε ό,τι έχει μέσα.
(Ο Θρασύβουλος ανοίγει την ντουλάπα και βγάζει δύο παλιές σχολικές στολές) 
Άντρας: Ωραία, πάμε στο δωμάτιο.
Θρασύβουλος: Ποιο δωμάτιο;
Άντρας: Στο δωμάτιο μέσα, στην κρεβατοκάμαρα.
Θρασύβουλος: Καλά δεν είμαστε εδώ;
Γυναίκα: Προτιμάς εδώ στο σαλόνι τελικά;
Θρασύβουλος: Τι πράγμα;
Άντρας: Σε ρωτάει αν προτιμάς εδώ.
Θρασύβουλος: Πρέπει να είμαστε όλοι στο ίδιο δωμάτιο;
Γυναίκα: Ορίστε;
Θρασύβουλος: Δεν μπορούμε να χωριστούμε;
Άντρας: Πώς να χωριστούμε δηλαδή;
Θρασύβουλος: Να μείνω εγώ εδώ, στο σαλόνι κι εσείς να πάτε στο δωμάτιο.
Γυναίκα: (γέλια) Άκουσε νεαρέ μου, εδώ δεν παίζουμε την κολοκυθιά.
Πάρε λοιπόν τη στολή σου και ακολούθησέ μας.
Θρασύβουλος: Ποια στολή;
Άντρας: Μα του αστυνομικού φυσικά.
Γυναίκα: Κι έλα στο δωμάτιο να τη βάλεις. Θέλω να σε βλέπω.
Άντρας: Άκουσες… έτσι;
(Στην κρεβατοκάμαρα… ο Αρίστος και η γυναίκα του αρχίζουν να γδύνονται για να βάλουν τις δικές τους στολές ενώ βγάζουν μέσα από μία ντουλάπα ένα παιδικό αυτοκίνητο από αυτά τα παλιά που κινούνταν με πετάλια)
Γυναίκα: Μη γδυθείς ακόμα. Και μην ξεχάσεις να βάλεις και το πηλίκιο.
(Το ζευγάρι αφού έχει γδυθεί αρχίζει να βάζει τις σχολικές μπλέ στολές ενώ ο Θρασύβουλος αποσβολωμένος τους κοιτάει σαν χαμένος)
Άντρας: Ήρθε η σειρά σου νεαρέ.
Γυναίκα: Βγάλε τα ρούχα σου αργά-αργά, θέλω να νιώσεις την αλλαγή του ρόλου, μόνο έτσι θα καταλάβεις ότι γίνεσαι κάτι άλλο, πρέπει να μπεις μέσα στον ρόλο, να τον νιώσεις.
(Ο Θρασύβουλος αρχίζει να γδύνεται αργά)
Άντρας: Ωραίος ο Θρασύβουλος, ε μωρό μου;
Γυναίκα: Μόνο ωραίος;
Σπάνια μου αρέσουν οι αδύνατοι, αλλά αυτός εδώ είναι… πολύ δυνατός.
Άντρας: (γέλια)
Γυναίκα: Γυμνάζεσαι αγόρι μου;
Θρασύβουλος: Ορίστε;
Άντρας: Αναρωτιόμαστε αν γυμνάζεσαι.
Θρασύβουλος: Έχει σημασία;
Γυναίκα: (γέλια) Καμία, απλά το κορμάκι σου είναι… πώς να το πω… το κάτι άλλο! Και το σλιπάκι και το σλιπάκι σε παρακαλώ.
Σου έχω εδώ ένα μαύρο που ταιριάζει γάντι στο ρόλο.
Άντρας: Αργά-αργά, το μωρό μου θέλει να σε ευχαριστηθεί.
Γυναίκα: Μην ξεχάσεις το πηλίκιο.
Πρέπει να το κατεβάσεις μέχρι τα μάτια, έτσι μόνο αξίζει κάποιος να το φοράει.
Άντρας: Δε σου φαίνεται περίεργο που έχουμε έναν άγνωστο ανάμεσά μας;
(Ο Θρασύβουλος αρχίζει να ντύνεται με τη στολή του αστυνομικού)
Γυναίκα: Μμμμμμ… μόνο περίεργο;
Μιλάμε ότι το αγόρι είναι αποκάλυψη.
 Είμαι ήδη υγρή Αρίστο μου.
Άντρας: (σιγοψυθυρίζει στο αυτί της)
"I come around, round I come feel your love, I’ am an Animal, Tie you down down I come steal your love, I’ am an Animal "… μωρό μου.
Γυναίκα: αχχχχχ… σκέτη αποκάλυψη σου λέω, κοίτα πώς φόρεσε το πηλίκιο!
Άντρας: Μπράβο αγόρι μου, μπράβο. Είσαι ένα τέλειο όργανο του νόμου και της τάξης. Τώρα πλέον, είσαι έτοιμος να μας ελέγξεις.
Θρασύβουλος: Ορίστε;
Γυναίκα: Δε θα μάς ελέγξεις;
Θρασύβουλος: Δηλαδή;
Άντρας: Τι σόι αστυνομικός είσαι;
Θρασύβουλος: Μα δεν είμαι αστυνομικός.
Γυναίκα: Και βέβαια είσαι και μάλιστα από τους αυστηρούς.
Από αυτούς που όταν φοράνε τη στολή γίνονται άλλοι άνθρωποι.
Άντρας: Για την ακρίβεια είσαι τροχονόμος.
Γυναίκα: Βγάλε λοιπόν το μπλοκάκι σου.
(Ο Θρασύβουλος βγάζει το μπλοκάκι, ενώ το ζευγάρι προσπαθεί να χωρέσει μέσα στο παιδικό αυτοκινητάκι)
Άντρας: Εμάς μας βλέπεις, είμαστε μικρά παιδάκια.
Γυναίκα: Ναι, ναι…
Άντρας: Γαμώτο, δεν μπορώ να χωρέσω εδώ μέσα…
Θρασύβουλος: Μα είναι παιδικό.
Γυναίκα: Έχουμε κλέψει το αυτοκίνητο του μπαμπά μου και γυρνάμε από διασκέδαση…
Άντρας: Είμαστε πιωμένοι και ανήλικοι.
Δεν πρέπει να κάνεις κάτι για αυτό;
Αστυνομικός είσαι, μη στέκεσαι έτσι.
Γυναίκα: Πρέπει να μας κάνεις σήμα για να σταματήσουμε.
Άντρας: Ζήτα της δίπλωμα, δεν έχει τίποτα.
Γυναίκα: Πάρε τα μπαλάκια στα χέρια σου και δείξε αυστηρότητα αγόρι μου.
(Ο Θρασύβουλος στέκεται ακίνητος σαν χαμένος)
Άντρας: (προσπαθεί να βγει από το αυτοκινητάκι, αλλά είναι σφηνωμένος στη θέση του συνοδηγού)
Ζήτα της δίπλωμα σου λέω, δεν έχει τίποτα σου λέω, είναι ανήλικη, πώς την αφήνεις να οδηγεί αμάξι; Δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό δε γίνεται;
Γυναίκα: Έλα αγόρι μου, πάρε μπρος, τελείωνε.
Θρασύβουλος: Μα μα μα…άλιστα.
Άντρας: Πού είναι ή άδεια του αυτοκινήτου, ε;
Γυναίκα: Δεν έχω άδεια, δεν έχω τα απαραίτητα έγγραφα.
Θρασύβουλος: Τι θέλετε να κάνω;
Άντρας: Τη δουλειά σου, χωρίς πολλά-πολλά, απλώς τη δουλειά σου.
Θρασύβουλος: Εμένα ο κύριος Απόστολος δεν μου είχε πει τίποτα. Μόνο τα πράγματα μου είπε να φέρω.
Γυναίκα: Χαζός είσαι νεαρέ; Γιατί νόμιζες πως ήρθες εδώ, για εθιμοτυπική επίσκεψη;
Άντρας: Θα κάνεις ό,τι πρέπει…
Γυναίκα: ... ή θα μας αναγκάσεις να τηλεφωνήσουμε στον κύριο Απόστολο;
Άντρας: Ε ρε πού μπλέξαμε. Καταλαβαίνεις τι λέμε αγόρι μου;
Γυναίκα: Είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνεις.
Άντρας: Κάνε λοιπόν αυτό που πρέπει…
Γυναίκα: Γιατί αλλιώς…
Άντρας: Ο κύριος Απόστολος μας είπε αν έχουμε οποιοδήποτε πρόβλημα να τον πάρουμε τηλέφωνο. Καταλαβαίνεις, έτσι;
Θρασύβουλος: Έτσι ε; Αυτό σας είπε ο κύριος Απόστολος.
Γυναίκα: Ναι, αυτό.
Άντρας: Δε χρειάζεται φίλε μου να φτάσουμε σε αυτό στο σημείο, έτσι δεν είναι;
Γυναίκα: Όχι Αρίστο μου, όχι, ο Θρασύβουλος είναι συνεργάσιμος, το ξέρω εγώ…
Άντρας: Μα είναι;
Θρασύβουλος:
(Αποφασισμένος κάνει σήμα στο αυτοκίνητο να σταματήσει)
Εσύ να μη μιλάς και πες της να μου δώσει το δίπλωμα και την ταυτότητα της.
Άντρας: Έτσι μπράβο!
Γυναίκα: Έτσι σε θέλω.
Άντρας: Δώσε τα στοιχεία σου στο όργανο της τάξης.
Γυναίκα: Κύριε αστυνόμε, είμαι μικρή, δεν έχω δίπλωμα.
Θρασύβουλος: Πόσο χρονών είσαι;
Γυναίκα: (ναζιάρικα) Δεκάξι μισό.
Θρασύβουλος: Και οδηγείς… ο νεαρός που είναι δίπλα σου;
Γυναίκα: Είναι το αγόρι μου.
Θρασύβουλος: Δε με νοιάζει ποιος είναι, πόσο χρονών είναι θέλω να μου πεις. 
Γυναίκα: Δεκαεφτά.
Θρασύβουλος: Δεκαεφτά ε… ταυτότητα ρεμάλι, δείξε μου ταυτότητα.
Άντρας: Εεεε… δεν την έχω μαζί μου.
Θρασύβουλος: Εσύ έχεις ταυτότητα;
Γυναίκα: Όχι κύριε αστυνόμε.
Θρασύβουλος: Μάλιστα. Και ποιανού είναι αυτό το αμάξι;
Γυναίκα: Του πατέρα μου.
Άντρας: Το πήραμε να κάνουμε μια βόλτα.
Θρασύβουλος: Εκείνος το ξέρει;
Γυναίκα: Όχι κύριε αστυνόμε.
Θρασύβουλος: Άρα το κλέψατε.
Άντρας: Θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα.
Θρασύβουλος: Αυτό δεν έχει καμία σημασία για το Νόμο.
Βόλτα με αμάξι θα κάνετε όταν μεγαλώσετε μαλακισμένο, κατάλαβες;
Κι αν θέλετε οπωσδήποτε ρόδες κάντε βόλτα με ποδήλατο ή πατίνι.
Άκου εκεί… μού θέλουν αμάξι και τα ανήλικα, ρε πού πάμε, είδες για να μη σέβεται κανείς τον νόμο;
Δύο ανήλικοι χωρίς δίπλωμα και ταυτότητες, έχετε κλέψει ένα αμάξι και βολτάρετε μέσα στην Αθήνα.
Δηλαδή είστε δημόσιος κίνδυνος.
Εκτός αυτού υπάρχει ένα στοιχείο που με κάνει να πιστεύω πως είστε μικρότεροι από ό,τι λέτε.
Ανήλικοι ναι, αλλά όχι και δεκαεφτάχρονοι.
Τι τα φοράμε τα γαλόνια, για πλάκα; 
Άντρας: Μα γιατί το λέτε αυτό κύριε αστυνόμε;
Θρασύβουλος: Σκασμός.
Σου είπα εγώ να μιλήσεις; Πες μου, σου είπα;
Άντρας: Όχι κύριε.
Θρασύβουλος: Βούλωσέ το λοιπόν.
(κάνει μια στροφή και τους δείχνει με το δάχτυλο)
Οι ποδιές σας είναι μαθητών γυμνασίου, έτσι δεν είναι;
Γυναίκα: (φανερά καυλωμένη, παρακλητικά με χαμηλωμένο το κεφάλι)
Κύριε αστυνόμε, μην πείτε τίποτα στον μπαμπά μου σας παρακαλώ.
Θρασύβουλος: Προτιμάς να σε τιμωρήσει εκείνος ή εγώ;
Άντρας: Μα αγαπιόμαστε.
Θρασύβουλος: Δεν ενδιαφέρεται ο νόμος για τα αισθήματά σας αγόρι μου.
Η τιμωρία είναι συγκεκριμένη και το κράτος την επιβάλλει άμεσα.
Γυναίκα: Και ποια είναι αυτή κύριε αστυνόμε;
Άντρας: Μην τον τσαντίζεις, μη μιλάς.
Θρασύβουλος: Πάλι πετάγεσαι εσύ;
Άντρας: Εγώ για να βοηθη…
Θρασύβουλος: (τον αρπάζει από τον λαιμό και τον σφίγγει δυνατά)
Ζήτησα τη βοήθεια σου ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΈΝΟ; Μίλα, τη ζήτησα; (τον αφήνει)
Άντρας: (πιάνει το λαιμό του ανήσυχος) Ηρέμησε νεαρέ μου, τι έπαθες, παίζουμε εδώ, μη σκοτωθούμε κιόλας.
Θρασύβουλος: (του ρίχνει σκαμπίλι) Σε ποιόν νομίζεις πως μιλάς έτσι;
Γύρισαν τα ποδάρια να χτυπήσουν το κεφάλι ε;
Τη βλέπεις τη στολή;
Ξέρεις τί σημαίνει νόμος αγόρι μου ή είσαι από αυτά τα κακομαθημένα κωλόπαιδα που τα νοιάζει μόνο η πάρτη τους και δε δείχνουν σεβασμό σε τίποτα;
Ξέρεις τι ξύλο έχω φάει εγώ από τον πατέρα μου για να γίνω άνθρωπος; 
Άντρας: (κοιτάει ανήσυχος τη γυναίκα του)
Γυναίκα: (κοιτάει τον Θρασύβουλο λιγωμένη) Πολύ ξύλο κύριε αστυνόμε μου;
Θρασύβουλος: Πολύ κορίτσι μου, πολύ. (κοιτάζοντας τον άντρα) Κάποιοι φαίνεται πως δεν ξέρουν πώς τα ζώα γίνονται άνθρωποι.
(μικρή παύση. Ο άντρας τα έχει χάσει ενώ η γυναίκα κρέμεται από τα χείλη του Θρασύβουλου). Δείξε μου την άδεια του αυτοκινήτου.
Γυναίκα: (ψάχνει στις τσέπες της ποδιάς, χτυπάει το κουδούνι)
Θρασύβουλος: Μην κουνηθεί κανείς. Θα ανοίξω εγώ.
(κατευθύνεται προς την πόρτα, εντωμεταξύ το ζευγάρι συζητάει χαμηλόφωνα)
Άντρας: (απορημένος) Είσαι καλά;
Γυναίκα: Μια χαρά.
Άντρας: Δεν βλέπεις ότι γυαλίζει το μάτι του;
Γυναίκα: Μια χαρά είναι το μάτι του... και το δεξί και το αριστερό.
Άντρας: Έχεις τρελαθεί! Εδώ ήρθαμε να παίξουμε κι αυτός παραλίγο να με πνίξει.
Γυναίκα: Μην είσαι υπερβολικός. Παίζει το παιδί, παίζει.
Μπορεί να είναι λίγο άγαρμπος, αλλά έχει ενδιαφέρον το παιχνίδι του.
Δεν είδες πόσο γρήγορα μπήκε στο πετσί του ρόλου;
Άντρας: Άγαρμπος; Αυτός παραμπήκε… είπαμε, όχι κι έτσι…
Γυναίκα: Αυτό δε θέλαμε; Μη γκρινιάζεις με όλα σε παρακαλώ.
(Την ίδια στιγμή ο Θρασύβουλος έχει ανοίξει την πόρτα και έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό)
Θρασύβουλος: Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;
Τάκης: (γέλια) Εγώ ή εσύ;
Θρασύβουλος: Κάνε σιγότερα ρε, σιγότερα.
Τάκης: Τι έγινε ρε μαλάκα; Το πρωί προϊστάμενος, το βράδυ μπάτσος;
Θρασύβουλος: (του κλείνει το μάτι)
Τάκης: Δηλαδή;
Θρασύβουλος: Είμαι σε αποστολή.
Τάκης: Κι εγώ ρε παλικάρι... έφερα τις πίτσες.
Θρασύβουλος: Μη μου πεις ότι εδώ μένει το χοντρό ζευγάρι που μου ‘λεγες;
Τάκης: Το ΄πιασες. Καλά, εσύ δε μου είπες πως θα έβγαινες με αυτή την… πως τη λένε…
Θρασύβουλος: Την Ελένη;
Τάκης: Αι γειά σου.
Θρασύβουλος: Ήταν να συναντηθώ, αλλά μια δουλειά του κυρ Απόστολου με έφερε εδώ. 
Άντρας: (φωνάζει από το δωμάτιο, ενώ προσπαθεί να βγεί από το παιδικό αμάξι αλλά είναι σφηνωμένος για τα καλά) Ποιος είναι;
Θρασύβουλος: Δε σου είπα να μη μιλάς ρε μαλακισμένο;
Γυναίκα: Έχει δίκιο ο κύριος αστυνόμος, γιατί μιλάς χωρίς άδεια, (ναζιάρικα) θες να μας κάψεις και τους δύο;
Τάκης: (χαμηλόφωνα) Τι λέει η χοντρή ρε;
Θρασύβουλος: Έλα μέσα και θα καταλάβεις.
Τάκης: (Πνιχτά γέλια)