Ξαναέστησες στα πόδια τους τα φοβερά του
πολέμου σου όπλα:
Αναμνήσεις, ηλεκτρικά τρενάκια,
στρατιωτάκια
σκασμένα μπαλόνια κάθε φορά σε κάθε γιορτή.
Ενοχές, μοναχικοί οργασμοί, σκόνη,
καλοκαιριάτικα μεσημέρια
αστικά τοπία μαύρες ταράτσες με αγχόνες
κρεμασμένες.
Με τέτοια όπλα
ο πόλεμος είναι χαμένος από πριν
το έλεος μια βουβή οργή.