Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Η Δουλειά Δεν Είναι Ντροπή [4]


ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΑΞΗ
Μετά από ένα χρόνο. Γύρω στις οκτώ το πρωί και ο Θρασύβουλος βρίσκεται στο κατάστημα "Είδη Σεξουαλικής Αγωγής Και Υποβοήθησης".
Είναι πλέον προϊστάμενος στον τομέα
"Χειροκίνητοι Δονητές - Κολπικά Μπαλάκια".
Στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχουν διάφορες Ταμπέλες που διαφημίζουν τα προϊόντα όπως:
"Αυνανισμός: Πηγή Απόλαυσης"
"Σεξ: Πηγή Ζωής"
"Κάντο Μόνο Σου, Μπορείς…"
"Μην Περιμένεις Το Σεισμό Για Να Δονηθείς…"

Ο Θρασύβουλος βρίσκεται πίσω από τον πάγκο φορώντας ένα αέρινο καλοκαιρινό κοστούμι.
Στο στήθος του κρέμεται ένας δονητής μινιατούρα ενώ στο χέρι του παίζει κολπικά μπαλάκια που τα έχει μετατρέψει σε κομπολόι. .
Από τα μεγάφωνα ακούγεται το Vibrator Των Motorhead

Πρόσωπα:
Θρασύβουλος
Νίκος: Προμηθευτής
Ζευγάρι (Άντρας-Γυναίκα)
κ. Αποστόλης (κ. Γεωργίου)


Θρασύβουλος: Πού ΄σαι ρε Νικόλα… καλημέρα ρε, τά ΄φερες;
Να παραγγείλω καφεδάκι;
Νίκος: Άστο το καφεδάκι τώρα και άκου τη στραβή. Δε μου τά ΄φερε ο μαλάκας o αντιπρόσωπος, έφερα όλα τα άλλα που είχατε παραγγείλει, αλλά η νέα παραλαβή γιοκ…
Θρασύβουλος: Και τώρα μου το ΄λες;
Νίκος: Και πότε να στο πω ρε Θρασύβουλε; Να σε πάρω τηλέφωνο στις έξι το πρωί; Εκείνη την ώρα το ΄μαθα.
Θρασύβουλος: Πωωωω ρε μαλάκα, τί μου ΄κανες τώρα!
Ξέρεις πόσος κόσμος περιμένει;
Νίκος: Τι να σου κάνω κι εγώ, κρεμασμένος είμαι, νομίζεις πως δεν έχω πρόβλημα;
Άσε που τα ΄κουσα κι απ΄το αφεντικό πρωί-πρωί χωρίς να φταίω.
Θρασύβουλος: (Μονολογεί) Θα περάσουν κι οι άλλοι τώρα και ποιος τους ακούει…
Νίκος: Τί λες;
Θρασύβουλος: Τίποτα, γάμα το, να σου πω ρε συ… δε συνεργαζόσαστε και με άλλους;
Νίκος: Από τα ξημερώματα ψάχνω σε όλες τις αποθήκες που ξέρω, δεν υπάρχει τίποτα.
Κολπικά μπαλάκια "Παραγάδι Με Άρωμα Θάλασσας" δεν υπάρχουν πουθενά σήμερα.
Με έχουν τρελάνει στα τηλέφωνα απ΄ το πρωί, νομίζεις πως είστε οι μόνοι;
Θρασύβουλος: Τί... δεν είμαστε;
Νίκος: Πού ζεις ρε φίλε, ελεύθερη αγορά έχουμε…
Θρασύβουλος: Μα εδώ βρήκαν την πατέντα, οι εδώ σχεδιαστές την ανακάλυψαν και ξημεροβραδιάζονταν, έγιναν έρευνες αγοράς, εγώ προσωπικά μοίρασα ερωτηματολόγια, και μου λές τώρα ότι δεν είμαστε οι μόνοι έτσι απλά;
Σοβαρά μιλάς;
Νίκος: Ναι ρε φίλε, σοβαρά μιλάω. Λες και δεν ξέρεις!
Διέρρευσε η πληροφορία και έφτιαξαν και άλλοι, που ΄ντάξει… δεν είναι ίδια με τα δικά σας, αλλά σίγουρα μοιάζουν.
Τί νόμιζες, ότι θα κάθονταν με σταυρωμένα τα χέρια;
Θρασύβουλος: Ποιοι;
Νίκος: Ε τί να σου λέω τώρα… οι του "χώρου", οι γνωστοί,
η "Vibration Solution", η "Great Balls", ακόμα και η "Him, Her And The Dildos" έφτιαξαν κάτι αντίστοιχο για να χτυπήσουν την ίδια μέρα.
ΘρασύβουλοςΗ "Him, Her And The Dildos" ε;
Καλά ρε πούστη μου κι εμείς δεν πήραμε χαμπάρι;
Πώς έγινε αυτό;
Νίκος: Τι να σου πω τώρα, κάτσε να ξεφορτώσω… (αρχίζει να ξεφορτώνει το μικρό φορτηγάκι)
Θρασύβουλος(Μικρή Παύση) Ρε φίλε… μήπως το "ξέρασαν" οι δικοί σου;
Νίκος: Κάτσε τώρα γιατί πήρες φόρα και με προσβάλλεις.
Θρασύβουλος: Γιατί ρε μαλάκα, δικό σου είναι το "μαγαζί" και παρεξηγιέσαι;
Για ‘σένα μίλησα;
Νίκος: Δεν είναι έτσι αγόρι μου, δεν είναι έτσι.
Δουλεύω στην εταιρεία εδώ και εννιά χρόνια και ποτέ κανένας δεν έχει κάνει για μάς την παραμικρή νύξη για αθέμιτο ανταγωνισμό. Και στο κάτω-κάτω, πότε να το ‘πα ρε μαλάκα;
Σήμερα, τώρα το πρωί  το έμαθα κι εγώ.
Άκου να δεις, είσαι λίγο καιρό στην πιάτσα, είμαστε "καθαροί" εμείς, εμείς προωθούμε τον υγιή ανταγωνισμό, δεν κάνουμε πουστιές. Θα μάθεις σιγά-σιγά...
Θρασύβουλος: Ρε δεν αφήνεις τις μαλακίες τώρα;
Μίλησα εγώ για σένα;
Τι υγιή ανταγωνισμό μού λες και παπαριές;
Σιγά τα μεγάλα κεφάλια μη ΄λέγαν σε σένα την κάθε τους πουστιά!
Το ΄χεις χάσει ρε Νικολάκη;
Νίκος: Δεν κολλάει ρε αυτό που λες, δεν κολλάει.
Εμείς συνεργαζόμαστε μόνο με εσάς, δεν γίνεται να κάνουμε κάτι τέτοιο.
Θρασύβουλος: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί χρησιμοποιείς συνεχώς το "εμείς" και "εμείς". Τι σε κόφτει ρε ηλίθιε, νομίζεις πως χαμπαριάζουν αυτοί;
Ρε πως την είδε έτσι ο Νίκος… εγώ σε πιστεύω ρε μαλάκα, δε μίλησα για σένα, για τα αφεντικά σου μίλησα.
Νίκος: Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει γίνει κάτι τέτοιο.
Θρασύβουλος: Έτσι ε; Στα λένε όλα δηλαδή ρε Νικόλα;
Νίκος: Δε μου τα ΄λένε κι όλα, αλλά εντάξει, είμαι έμπιστο πρόσωπο, δεν είμαι κανάς τυχαίος για την εταιρεία.
Μέσα στην κρίση την έχω σηκώσει σχεδόν μόνος μου και μού το αναγνωρίζουν αυτό.
Θρασύβουλος: Για αυτό σε έχουν ακόμα και μεταφέρεις μπαλάκια και δονητές;
Νίκος: Δεν ξέρεις πώς λειτουργούν οι εταιρίες για αυτό μιλάς.
Θρασύβουλος: Για πες...
Νίκος: Το πιό βασικό είναι να χτίσεις όνομα.
Θρασύβουλος: Μάλιστα. Και πως χτίζεται ένα όνομα δηλαδή;
Νίκος: Κάνεις υπομονή, δε φέρνεις αντιρρήσεις, λες τη γνώμη σου όταν στη ζητούν και περιμένεις πότε θα σε φωνάξουν για να αναλάβεις τη θέση που θα σου προσφέρουν, γιατί είναι σίγουρο πως θα σε φωνάξουν.
Θρασύβουλος: Καμιά αύξηση σου έχουν κάνει;
Νίκος: Σου είπα: το πράμα θέλει υπομονή.
Θρασύβουλος: Αρχίδια δηλαδή, κατάλαβα...
Νίκος: Δεν είναι παίξε-γέλασε. Εσύ δείχνεις τον καλό σου εαυτό, κάνεις υπομονή, δουλεύεις αθόρυβα, αλλά μεθοδικά και στο τέλος αμείβεσαι, καμία προσπάθεια δεν πάει χαμένη.
Όταν είσαι εντάξει, είναι κι οι άλλοι εντάξει μαζί σου, να το ξέρεις αυτό.
Θρασύβουλος: Νόμος;
Νίκος: Απαράβατος.
Θρασύβουλος: Τέλος πάντων, όπως και να΄χει, πρέπει να ειδοποιήσω τον κυρ-Απόστολο, πρέπει να σκεφτούμε κάτι, δεν ξέρω… ίσως να δώσουμε κι ένα δώρο μαζί, κάτι, μια συνδρομή… δεν ξέρω.
Νίκος: Τί τα ψάχνεις, τί τα θες! Όλοι θα τα κάνουν αυτά.
Για να χτυπήσεις τον ανταγωνισμό χρειάζεσαι ριζικές λύσεις.
Θρασύβουλος: Νόμος κι αυτός;
Νίκος: Αυτός κι αν είναι απαράβατος.
Πρέπει να σκεφτείς αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν να σκεφτούν ή να κάνεις αυτό που οι άλλοι κωλώνουν.
(Με ύφος συνωμοτικό κάνει νόημα στον Θρασύβουλο να τον πλησιάσει)
Πάντως να ξέρεις ότι τα πράματα δεν πάνε καλά.
Για να σου δώσω να καταλάβεις, την προηγούμενη εβδομάδα είχαν έρθει για meeting από τα κεντρικά, ο Διευθυντής Marketing και o Διευθυντής Πωλήσεων της μαμάς εταιρείας.
Θρασύβουλος: Ναι ε; Και;
Νίκος: Ε… δεν καταλαβαίνεις; Έγινε της πουτάνας. Κατηγορούσαν τους δικούς μας, έλεγαν πως σε καμία χώρα δεν έχουν συναντήσει τόσο ανεύθυνους συνεργάτες και ζητούσαν επίμονα τα πλάνα προωθήσεων και πωλήσεων.
Θρασύβουλος: Πακέτο ε;
Νίκος: Μόνο πακέτο; Και τί να τους πεις τώρα;
Ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίση; Λες και δε το ξέρουν… ότι εδώ δεν έχει να φάει ο άλλος, θα πάρει δονητή ή κρέμα διέγερσης;
Να βρει δουλειά θέλει, όχι να καυλώσει.
Θρασύβουλος: Δεν έχεις κι άδικο.
Εδώ που φτάσαμε η μοναδική καύλα είναι να βρεις καμιά δουλειά τελικά. Να σου πω… Κορεάτες δεν είναι αυτοί;
Νίκος: Ναι, Κορεάτες, έχουν την τεχνογνωσία βλέπεις.
Είναι και Γερμανοί βέβαια μέσα και Έλληνες και Εγγλέζοι, πολυεθνική ρε φίλε, πολυεθνική… δεν είναι μαλάκες όμως, τα περισσότερα προϊόντα φτιάχνονται στην Κίνα, το 90% της παραγωγής είναι εκεί, ακόμα και πολλές από τις πρώτες ύλες από ΄κει είναι.
Θρασύβουλος: Άσε, μη μου το θυμίζεις αυτό, μην ξύνεις πληγές...
Νίκος: Τι εννοείς;
Θρασύβουλος: Τι να εννοώ ρε ΄συ;
Δε θυμάσαι τις προάλλες που κόλλησαν εκείνα τα μπαλάκια και δεν έβγαιναν με τίποτα;
Είκοσι πόντοι κορδόνι ασφαλείας και κόπηκε σαν κλωστή ραψίματος.
Νίκος: Δε τα ‘παμε αυτά;
Αφού η κυρία δεν ακολούθησε τις προδιαγραφές.
Στο κουτί το έγραφε ξεκάθαρα "Χρήση: Αιδοιακή".
Για πλάκα νομίζεις πως τα γράφουν αυτά;
Αν τα έβαλε η κυρία στον πρωκτό της, τί να σου κάνει μετά κι ο κατασκευαστής;
Θρ: Συνεχίζεις εσύ... ρε τι αιδοιακή και μαλακίες;
Γράψε "Μουνί" επάνω να το καταλάβει ο άλλος.
Δηλαδή πρέπει να είσαι φιλόλογος για να χρησιμοποιήσεις μπαλάκια;
Νίκος: Συγνώμη ρε φίλε, από ‘σένα δε τα πήρε;
Θρασύβουλος: Ναι, γιατί;
Νίκος: Τι γιατί;
(Κοιτάζει με νόημα την ταμπέλα που βρίσκεται πάνω από το κεφάλι του Θρασύβουλου)
Εδώ το λέει ξεκάθαρα: "Χειροκίνητοι Δονητές - Κολπικά Μπαλάκια"
Βλέπεις να γράφει πουθενά "Χειροκίνητοι Δονητές - Πρωκτικά Μπαλάκια".
Πώς μπερδεύτηκε δηλαδή;
Θρασύβουλος: Κοίτα να δεις, όταν πήγα στο νοσοκομείο να τη δω, μού εξομολογήθηκε πως όταν μπήκε μέσα είχε πολύ τρακ… ήταν η πρώτη της φορά.
Εντωμεταξύ χτυπούσε κι ο ήλιος πάνω στην ταμπέλα και φαινόταν μόνο η λέξη "μπαλάκια… κι έτσι... την πάτησε.
Νίκος: Μα κι αυτή η χριστιανή τη λαλιά της έχασε, δε μπορούσε να κάνει μια απλή ερώτηση;
Θρασύβουλος: Πού να ξέρει ρε ΄σύ ότι υπάρχουν δύο τύποι;
Πρώτη φορά ερχόταν σού λέω.
Και να δεχτώ ότι σε αυτήν την περίπτωση έφταιγε ο πελάτης. Ξεχνάς το δονητή που ξεκόλλησε το πουτσοκέφαλο κι έμεινε στον… κώλο της αλληνής; Μη μου πεις ότι και ΄δω έφταιγε ο πελάτης!
Μιλάμε για έμπειρη γυναίκα, η καλύτερη πελάτισσα του μαγαζιού.
Νίκος: Tα ΄παμε και πριν αυτά... βάλανος λέγεται, όχι πουτσοκέφαλο και είναι πρωκτός, όχι κώλος.
Θρασύβουλος: Ρε πέστο όπως θες, αυτό είναι το θέμα;
Νίκος: Απλά σου υπενθυμίζω πώς το αναφέρει πάνω η συσκευασία, να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή… και βέβαια έφταιγε αυτή. Αμφιβάλλεις;
Θρασύβουλος: Καλά, δεν παίζεσαι μαλάκα, δεν παίζεσαι…
Νίκος: Ρε κυρία μου, αφού το ξέρεις πως παίρνεις δονητή με αποσπώμενη βάλανο, γιατί κάνεις μαγκιές;
Χρειάζονται απαλές κινήσεις, δεν είναι από σίδερο.
Σου δώσαμε την ευκαιρία να παίζεις τη βάλανο στα χέρια σου,
να τη χαϊδέψεις, έτσι ρε παιδί μου, σκέτη, θέλαμε να σου προσφέρουμε κάτι διαφορετικό κι εσύ δεν εκτίμησες την τεχνολογία, δεν βίωσες τη φαντασία του άλλου και συμπεριφέρθηκες σαν… 
Στο είπα και πριν: Πρώτα καταλαβαίνουμε τις προδιαγραφές και μετά χρησιμοποιούμε.
Θρασύβουλος: Ρε το μαλάκα χα χα χα,… αλλά να ξέρεις ότι μ΄ αυτά και μ΄ αυτά χάνονται πελάτες.
Να… σήμερα ας πούμε, είναι Δευτέρα κι εγώ δεν έχω τα εκατό κομμάτια που σου είχα ζητήσει.
Δε σου λέω παραπάνω, οι τριάντα να σκάσουν από αυτούς σήμερα κι εγώ να μην έχω τίποτα στα χέρια μου ξέρεις τί θα γίνει;
Τι θα δώσω τώρα, τί να τους πω;
Νίκος: Πές τους να κάνουν λίγο υπομονή, πιστεύω πως μές στην εβδομάδα θα λυθεί το πρόβλημα.
Θρασύβουλος: Ξέρεις πόσο καιρό κάνουν υπομονή για να ‘ρθουν τα συγκεκριμένα μπαλάκια; Είναι ένα ζευ…
(Κάνει νόημα στο Νίκο να σταματήσουν την κουβέντα γιατί μπαίνει ένα ζευγάρι και πηγαίνει προς το μέρος του, αφού πρώτα ρίχνει την απαραίτητη ματιά δεξιά και αριστερά)
Καλημέρα σας, πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
Άντρας: Έχουμε επικοινωνήσει μαζί σας μέσω του διαδικτύου κύριε.
Νίκος: Tα λέμε Θρασύβουλε, την κάνω.
Θρασύβουλος: Συγνώμη παρακαλώ. (πλησιάζει το Νίκο) Μη με ξεχάσεις Νικόλα, σε παρακαλώ δηλαδή, μέσα στην εβδομάδα κανόνισε να μου τα φέρεις…
Νίκος: Ναι ρε, μην ανησυχείς, τα λέμε…
Θρασύβουλος: Παρακαλώ, στη διάθεσή σας.
Άντρας: Μάλιστα, σας έλεγα και πριν ότι έχουμε επικοινωνήσει μέσω διαδικτύου.
Θρασύβουλος: Μάλιστα.
Μπορείτε να μου πείτε όνομα και επίθετο σας παρακαλώ;
Άντρας: Γρηγοριάδης… Γρηγοριάδης Α…
Γυναίκα: Πες και το όνομά σου Αρίστο μου!
Άντρας: (της ρίχνει μια άγρια ματιά)
Γρηγοριάδης Αριστόβουλος παρακαλώ.
Θρασύβουλος: Εμείς οι δύο είμαστε αρχαίοι, έτσι κύριε Γρηγοριάδη;
(ο κ. Γρηγοριάδης αυτή τη φορά αγριοκοιτάζει τον Θρασύβουλο)
Μισό λεπτάκι παρακαλώ… Γρηγοριάδης, Γρηγοριάδης.. α, ναι, μάλιστα… δυστυχώς κύριε Γρηγοριάδη, δυστυχώς.
Γυναίκα: Τι δυστυχώς;
Θρασύβουλος: Το προϊόν δεν παρελήφθη σήμερα.
Άντρας: Δεν παρελήφθη; Πώς δηλαδή, γιατί;
Θρασύβουλος: Είναι κάτι για το οποίο δεν ευθυνόμαστε εμείς,
δε το έφερε ο αντιπρόσωπος.
Γυναίκα: Και τί μας ενδιαφέρει εμάς κύριε;
Θρασύβουλος: Σας καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά σήμερα δεν υπάρχει τίποτα.
Θα σας ενημερώσω τις επόμενες μέρες για την παραλαβή του.
Είναι σίγουρη, μην ανησυχείτε.
Άντρας: Κύριέ μου θέλω την παραγγελία μου τώρα.
Σήμερα μου είπατε, σήμερα τη θέλω.
Θρασύβουλος: Έχετε απόλυτο δίκιο, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι σήμερα. Δεν υπάρχει πουθενά… ο συνάδελφος που μόλις πριν λίγο έφυγε… που ήταν εδώ, αυτό μου έλεγε.
Άντρας: Ποιος είναι ο υπεύθυνος εδώ;
Θρασύβουλος: Εγώ κύριε, εγώ είμαι ο υπεύθυνος.
Γυναίκα: Δεν κατάλαβες νεαρέ μου, ζητάμε τον Υπεύθυνο, εσύ δε μου φαίνεσαι για ιδιαίτερα… υπεύθυνος. Καταλαβαίνεις;
Θρασύβουλος: Ομολογώ πως όχι κυρία μου.
Άντρας: Άκουσε νεαρέ, άκουσε προσεκτικά: εμείς δεν πρόκειται να φύγουμε από εδώ αν δεν πάρουμε ό,τι παραγγείλαμε.
Έχουμε πληρώσει για αυτό, δεν είμαστε ούτε επαίτες, ούτε τζαμπατζήδες.
Θρασύβουλος: Σας καταλαβαίνω κύριέ μου, αλλά…
Άντρας: Δεν καταλαβαίνεις τίποτα νεαρέ.
Για κοίτα λίγο την ταμπέλα που βρίσκεται απέναντί σου.
(είναι μια ταμπέλα που αναγράφει "Ο Πελάτης Έχει ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ, Ακόμα Κι Αν Φαίνεται Ότι Έχει Άδικο")
Θρασύβουλος: Την ξέρω κύριε, εγώ την έχω κρεμάσει.
Γυναίκα: Και από πότε έχετε να την διαβάσετε;
Θρασύβουλος: Κάθε μέρα τη διαβάζω, βρίσκεται ακριβώς απέναντί μου.
Άντρας: Τότε φαίνεται πως δεν γνωρίζετε το νόημα των λέξεων κύριε.
Εγώ και η γυναίκα μου είμαστε πελάτες, οπότε ακόμα κι αν σάς φαίνεται ότι έχουμε άδικο, έχουμε δίκιο.
Γυναίκα: Καταλάβατε Κύριε;
Θρασύβουλος: Μάλιστα, κατάλαβα.
Άντρας: Οπότε τί θα κάνετε τώρα για μας;
Θρασύβουλος: Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό που μου ζητάτε, γιατί δεν είναι στο χέρι μου, δεν υπάρχει το προϊόν, δεν παρελήφθη, δεν μας το έφερε ο αντιπρόσωπος.
Γυναίκα: Αν τυχόν δε σας το είπαμε πριν, αυτό είναι δικό σας θέμα. Εμείς παραγγείλαμε, πληρώσαμε και θέλουμε την… "υποβοήθησή" μας… μη μου πείτε ότι έχετε ξεχάσει και πώς λέγεται η επιχείρηση που δουλεύετε;
Θρασύβουλος: Όχι κυρία μου θυμάμαι πολύ καλά.
Άντρας: Είμαι σίγουρος ότι θυμάστε, αλλά μάλλον δεν έχετε συνειδητοποιήσει αυτό που θυμάστε.
Πολλές φορές θυμόμαστε φράσεις και λέξεις μηχανικά, πότε δεν έχουμε ψάξει τί μπορεί να κρύβεται πίσω τους και ακούμε μόνο τον ήχο τους, αν τον καταλαβαίνουμε κι αυτόν δηλαδή.
Η επιχείρηση που δουλεύετε λέγεται "Είδη Σεξουαλικής Αγωγής Και Υποβοήθησης".
Αυτό ψάχνουμε κι εμείς, την "Υποβοήθηση".
Αν δεν μπορείτε να την προσφέρετε, κλείστε το καλύτερα.
Γυναίκα: Καταλάβατε Κύριε;
Θρασύβουλος: Μάλιστα. Μισό λεπτάκι παρακαλώ.
(Σχηματίζει φανερά εκνευρισμένος ένα νούμερο στο κινητό και περιμένει. Την ίδια ώρα μπαίνει στο μαγαζί ο κύριος Αποστόλης Γεωργίου, κρυφός ιδιοκτήτης της επιχείρησης)
κ. Απόστολος: Θρασύβουλε, πού παίρνεις τηλέφωνο κι έχεις τους ανθρώπους και περιμένουν;
Θρασύβουλος: Σε εσάς τηλεφωνούσα κύριε Απόστολε.
κ. Απόστολος: Παράγγειλε στους ανθρώπους ένα καφεδάκι, τί κάθεσαι και τους κοιτάς;
Θέλετε κάτι όμορφη κυρία μου; Εσείς κύριε;
Γυναίκα: Σας ευχαριστώ πολύ, είστε ο Υπεύθυνος;
κ. Απόστολος: Εεεε... μάλιστα κυρία μου.
Άντρας: Υπάρχει ένα πρόβλημα κύριε… Απόστολο δε σας λένε;
κ. Απόστολος: Ναι αγαπητέ μου κύριε, Απόστολο.
Σας ακούω, τί πρόβλημα υπάρχει;
Γυναίκα: Ήρθαμε να παραλάβουμε την παραγγελία μας και ο υπάλληλός σας μάς ενημέρωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να την έχουμε σήμερα.
κ. Απόστολος: Για ποια παραγγελία μιλάει η κυρία Θρασύβουλε;
Θρασύβουλος: Για τα νέα Κολπικά μπαλάκια "Παραγάδι Με Άρωμα Θάλασσας" κύριε Απόστολε.
κ. Απόστολος: Ε, και τί έγινε με αυτά;
Θρασύβουλος: Δεν ήρθαν σήμερα, υπήρχε πρόβλημα στην παραλαβή, δεν τα έφεραν κάν στον αντιπρόσωπο.
Θα τα φέρουν όμως μέσα στην εβδομάδα, με διαβεβαίωσε ο Νίκος. Δεν είναι δικό μας θέμα Κύριε Απόστολε.
κ. Απόστολος: Σσσστ, τί ειναι αυτά που λες;
Και βέβαια είναι δικό μας θέμα.
Ο πελάτης θέλει αυτό που έχει παραγγείλει, δεν τον ενδιαφέρει ούτε ο αντιπρόσωπος, ούτε εσύ, αλλά μόνο η ταμπέλα που βρίσκεται απέναντί μας.
Σας το έχω πει χίλιες φορές, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, ακόμα κι αν φαίνεται να έχει άδικο, κατάλαβες αγόρι μου;
(Το ζευγάρι ξεσπάει σε χειροκροτήματα επιβεβαίωσης για την τελευταία πρόταση του κυρίου Απόστολου, ο οποίος χαμογελαστός τούς κοιτάει συγκαταβατικά)
Εξυπηρέτησε την κυρία και τον κύριο λοιπόν.
Είπαμε: έχουν δίκιο.
Άντρας: Θα μπορούσα να σας ζητήσω μια χάρη κύριε Απόστολε;
κ. Απόστολος: Βεβαίως αγαπητέ μου κύριε, βεβαίως.
(Ο Άντρας κάνει νόημα στο κύριο Απόστολο να τον πλησιάσει έχοντας ένα χαμόγελο μυστικοπαθές και πονηρό.
Ο κύριος Απόστολος τον πλησιάζει, πηγαίνουν λίγο πιο πέρα και αρχίζουν να μιλούν χαμηλόφωνα.
Ο Θρασύβουλος προσπαθεί να ακούσει, αλλά φαίνεται ακατόρθωτο. Μόνο σκόρπιες λέξεις ακούγονται κι αυτές όχι πολύ καθαρά.
Μετά από λίγο οι δύο κύριοι δίνουν τα χέρια, η γυναίκα χαμογελάει, ενώ  ο Θρασύβουλος απορεί).
κ. Απόστολος: Σύμφωνοι κύριέ μου. Πότε θέλετε, σήμερα;
Άντρας: Αν μπορεί να γίνει σήμερα θα ήταν για μας μια ευτυχισμένη συγκυρία.
κ. Απόστολος: Εντάξει κύριέ μου, μην ανησυχείτε καθόλου.
Κυρία μου … μείνετε ήσυχη.
Θα κάνω το παν ώστε οι στιγμές σας να έχουν την σφραγίδα της επιχείρησής μας.
Άντρας: Για οτιδήποτε νεότερο θα περιμένω τηλέφωνό σας, έτσι;
κ. Απόστολος:  Βεβαιότατα, σε λίγες ώρες θα έχετε νέα μας.
Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σας.
Γυναίκα: Εμείς σας ευχαριστούμε.
Αφού βλέπω τον άντρα μου ευχαριστημένο είμαι κι εγώ. Γειά σας.
κ. Απόστολος: Στο καλό κυρία μου… να περιμένετε τηλέφωνό μου κύριε.
(Το ζευγάρι φεύγει από το μαγαζί με βήμα στέρεο, σίγουρο)
Θρασύβουλε, έλα εδώ.
Θρασύβουλος: Μάλιστα Κύριε Απόστολε.
κ. Απόστολος: Έκλεισα μια συμφωνία, αλλά για να την πετύχουμε θέλω τη βοήθειά σου.
Θρασύβουλος:  Ό,τι θέλέτε κύριε Απόστολε.
κ. Απόστολος: Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις.
Θρασύβουλος:  Ορίστε;
κ. Απόστολος: Τίποτα, απλά σκέφτομαι πόσο σοφές είναι τελικά οι παροιμίες… 

(Η Αυλαία πέφτει.
Συνεχίζεται…)