Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ...


Κι εκείνη η μαυρίλα της ψυχής δε φεύγει τόσο εύκολα.
Είναι από πολλά κι από λίγα.
Τί καθαριστικά δοκίμασες, τι πήρες κάτι τύπου φωσφοριζέ που συνιστούσε ο Τζακ Νόρις ένα βράδυ στο κουτί… εκείνη τίποτα.
Βασίλεψε μέσα σου και δε λέει να ξεκουνήσει.
Είναι που νιώθεις ότι κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να σε καταλάβει.
Είναι κι ένα συνεχές κουτσομπολιό που δεν αφήνει τους Ανθρώπους να επικοινωνήσουν.
Πως όλα κινούνται γύρω από μια σφαίρα περίεργα σκοτεινή, μα και φωτεινή μαζί.
Ότι δεν είσαι για εδώ, τυχαία βρέθηκες, και δεν καταλαβαίνεις τί γίνεται. Δεν έχεις συνηθίσει με τους αριθμούς και τα λόγια.
Οι αριθμοί κρύβουν την αλήθεια και τα λόγια χάνονται στο πρώτο φύσημα του ζεστού καλοκαιρινού αέρα.
Όμως ο νους συνεχίζει να δουλεύει και να φαντάζεται.
Τι ωραίο πράγμα η φαντασία!
Αν δεν υπήρχε, η σκοτεινή σφαίρα δε θα σε άφηνε να ηρεμήσεις, να ξεκουραστείς.
Όλα θα ήταν σφαιρικά χωρίς να σε έχει ρωτήσει κανείς μήπως τυχόν τα ήθελες τετράγωνα, τρίγωνα, πολύγονα, ασχημάτιστα.
Το φως που λάμπει από την άλλη πλευρά έχεις δοκιμάσει να το πλησιάσεις.
Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχεις τα κότσια.
Κάθε φορά που προσπαθείς, πέφτει ο γενικός και η μαύρη σφαίρα θριαμβεύει.
Όλοι το ξέρουν και γιορτάζουν, μόνο εσύ μένεις μόνος με κάτι παλιά κεριά γενεθλίων, από αυτά που έχει φυλαγμένα η μάνα σου στο πατρικό από τότε ήσουν στα πέντε.
Γυναίκα, φίλοι και γνωστοί γιορτάζουν με τους υπόλοιπους.
Οι συγγενείς είναι καμένοι πάνω στους καναπέδες τους εδώ και χρόνια.
Κι εσύ αναπνέεις δύσκολα, σχεδόν νωχελικά.
Οι γιατροί σε παρατηρούν και επιστημολογούν πάνω από τη σκοτεινή σου ψυχή.
Τελικά απεφάνθησαν: Πάσχεις από τη γρίπη των χειρότερων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: