Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Για Ποιόν;

Για ποιόν θα γράφω όταν μείνω μόνος;
Όταν η θλίψη σκεπάσει το σώμα μου
όταν η απορία συνεπάρει τις ορμές μου.

Για ποιόν θα γράφω;
Όταν ο καπνός χαθεί για πάντα στην ανάσα μου
όταν ο μοναδικός σκοπός θα είναι η ζωή μετά το θάνατο.
Άκου αυτό που εκστομίζουν… "η ζωή μετά το θάνατο".

Για ποιόν θα γράφω;
Όταν ο λιμός καταστρέψει τις ιδανικές πολιτείες
όταν τα μεγάλα λόγια αποδειχθούν μικρές πράξεις
όταν οι μηχανές πατήσουν πάνω στα σώματα των παιδιών
όταν τα νομίσματα βαρύνουν πιότερο από τον θάνατο.

Για ποιόν θα βλέπω;
Όταν το φως του ζεστού σου βλέμματος αδειάσει
όταν η οσμή της ιδρωμένης σάρκας σου γίνει χημική
όταν τα στάχυα του έρωτά σου πάψουν να με τρέφουν.

Για ποιόν θα μπορούσα να υψώσω ξανά ηφαιστειακά τείχη;
Όταν η λάβα του πόνου καεί στην υπόνοια ενός σεισμού
όταν μόνη θα περπατάς στις μνήμες των πενταγράμμων
όταν ανατολικοί άνεμοι θα σηκώνουν την ανάμνηση ενός έρωτα
όταν όλοι θα περπατούν με αργά βήματα τελευταίου αποσπάσματος
που σηκώνει τα όπλα και τουφεκάει τη νιότη οργασμών, ανίκητων στον χρόνο.

Για ποιόν θα έγραφες εσύ;
Για ποιόν θα έβλεπες;
Γα ποιόν θα ύψωνες τα τείχη των Ηφαιστείων σου;

Δεν υπάρχουν σχόλια: