Και Θα Είναι Τότε...

Όταν ταξιδεύεις
μην ξεχάσεις να σταματήσεις σε κάθε λιμάνι
σε κάθε μπαρ και καταγώγιο να χωθείς
νιώθοντας αποτσίγαρο και χαλασμένο ουίσκι.

Ποτό της ανάγκης πιες
πριν το σκοτάδι σε κατασπαράξει
πριν η αυγή παραστήσει τη χαρούμενη νύφη της νύχτας
πριν τα πεζοδρόμια αρχίσουν να ξεκολλούνε πετώντας στα ουράνια.

Κάθε στιγμή στάσου μόνος
αναμετρήσου με τις πληγές σου
κι αν δεις πύον και βρώμικο αίμα
μην τρομάξεις.
Βάλε κάποιον να στις καθαρίσει
με φωτιά και στάχτη νεκρών ομοιωμάτων σου.

Γύρνα στο χαλασμένο σου ποτό
κάπνισε τα βρεγμένα αποτσιγάρα του φεγγαριού
μείνε, μείνε, μείνε εκεί
και ο καιρός κάποτε θα αλλάξει φορά
και το χιόνι θα κάψει τις πληγές
και θα στοιβάξει σε μια παγωμένη λακούβα τα οράματα
και θα είναι τότε…
τότε..
που θα τρακάρουν τα καμιόνια ενός καλύτερου κόσμου
με τα ξεχασμένα μας ταξίδια.