Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Η Φωνή Σου

Πόσο θα ήθελα να μην ξαναπαλέψω με τις λέξεις.
Φθόγγοι είναι, ήχοι.
Και τους ήχους τους γνωρίζω καλά.
Τη φωνή σου, χιλιοακουσμένη την έχω, αυτήν την κοριτσίστικη μελωδία που δεν μπορώ να ξεχάσω.
Μόνο που οι λέξεις είναι εμπόδιο για να σου μιλήσω και να καταλάβεις.
Μέσα στο κεφάλι χορεύουν σκέψεις ανακατεμένες.
Τη μία αποπνέουν λογική και την άλλη στέκεις απέναντι και ό,τι λογικό γίνεται πάλι φωνή μικρού κοριτσιού.
Και δένομαι με σχοινιά στο κατάρτι της λογικής μήπως αποφύγω αυτό το κοριτσίστικο "αχ".
Μα δεν είναι εύκολο.
Και ξαναπροσπαθώ.
Και κλείνω τα αυτιά μου να μην ακούω κανέναν ήχο.
Και κρατάω την ανάσα μου, ούτε αυτήν να ακούω.
Και η θάλασσα μπαίνει στο μυαλό μου και γίνεται τρικυμία,
μα δεν την ακούω.
Γιατί μόνο ένα κοριτσίστικο "αχ" ακούγεται την ώρα που τα δύο σώματα διασταυρώνονται στο άγνωστο δωμάτιο.
Αυτό το "αχ" με ταξιδεύει σε ήρεμες θάλασσες,
και τότε ο άνεμος και ο αφρός με ξελύνουν από το κατάρτι
και στο πρώτο λιμάνι που βρίσκω, μεθάω και ακούω γυναικείους βρυχηθμούς ειλικρινών οργασμών.
Το βλέμμα σου όμως  έχει τις δικές του στιγμές, δεν είναι ένα αδιάφορο "αχ" κοριτσιού, δεν καλουπώνεται σε κανέναν οργασμό.
Είναι το δωμάτιο, η μουσική, το αλκοόλ και ο τόπος.
Είναι τα λόγια, οι λέξεις, η φαντασία.
Είναι ό,τι δεν πρόλαβα να πω και μου το υπενθύμισες με ένα φιλί κι ένα χάδι στα μαλλιά.
Τί διαφορετικό "αχ" που είναι το δικό σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: