Τα Πάντα ή Για Πάντα;

T: Αν είχες δύο θα μου έδινες το ένα;
Μ: Αν είχα δύο θα σου έδινα τη δύναμη να αποκτήσεις κι εσύ δύο.
T: Μα εγώ θέλω το ένα από τα δύο που έχεις εσύ.
Μ: Δε θες να είσαι ανεξάρτητη;
T: Τι σημαίνει αυτό, τί είναι η ανεξαρτησία;
Μ: Να μη με έχεις ανάγκη.
T: Μα δε θέλω να μην έχω ανάγκη τους άλλους, και ειδικά εσένα.
Μ: Δε θέλω να με έχεις ανάγκη. Ανάγκη σημαίνει υποταγή.
T: Δεν είμαι υποταγμένη, ερωτευμένη είμαι.
Υποτάσσομαι στην αγάπη μου για ‘σένα.
Μ: Δε θέλω να υποτάσσεσαι σε κανέναν, ούτε καν σε ΄μένα.
T: Δεν υποτάσσομαι σε ‘σένα. Υποτάσσομαι στην αγάπη μου
για ‘σένα και μόνο σε αυτή. Μου αρέσει που σε αγαπώ.
Μ: Άρα δεν αγαπάς εμένα, αλλά την ίδια την αγάπη.
Είσαι ερωτευμένη με την αγάπη.
T: Και ποια η διαφορά;
Μ: Το αντικείμενο του πόθου σου δεν είμαι εγώ, 
είναι αγάπη για την αγάπη.
T: Και βέβαια είσαι. Είσαι το αντικείμενο του πόθου μου αυτή τη στιγμή.
Μ: Θα είμαι για πάντα;
T: Δεν ξέρω. Ξέρω ότι είσαι τη στιγμή αυτή που βρισκόμαστε εδώ,
τώρα που σού μιλάω και μού μιλάς, δεν ξέρω για μετά.
Μ: Το "τώρα" δε μου φτάνει.
T: Γιατί;
Μ: Θέλω το "πάντα".
T: Δεν μπορώ να σου δώσω κάτι που δεν έχω.
Μ: Εγώ όμως θα σε βοηθούσα να αποκτήσεις ό,τι έχω κι εγώ.
T: Δεν ήθελα να αποκτήσω κάτι, ήθελα να μοιραστείς μαζί μου αυτό που ήδη έχεις, αυτό που αισθάνεσαι,αυτό που τώρα είσαι.
Μ: Αυτό που θέλω είναι να με θέλεις για πάντα, αυτό αισθάνομαι τώρα.
T: Είναι αργά. Έλα να ξαπλώσουμε και να διαβάσουμε μαζί ένα βιβλίο. Εσύ θα διαβάζεις τη μία σελίδα κι εγώ την άλλη.
Μ: Γιατί να κάνουμε κάτι τόσο γελοίο;
T: Γιατί θέλω να μοιράζομαι μαζί σου τα πάντα.
Μ: Θέλω να με ήθελες για πάντα.
Θέλω να με ήθελες πριν ακόμα με γνωρίσεις.
T: Έλα να ξαπλώσουμε μαζί…το "πάντα" είναι τώρα, αυτή τη στιγμή, μην ξοδευτούμε ψάχνοντάς το…σε παρακαλώ, έλα,
σε λίγο ξημερώνει.