ΤΟ ΛΑΘΟΣ...

Γιατί κοιτάς πίσω;

Έχω σκοπό να προχωρήσω. Θέλω να δω τί παίρνω μαζί μου και πού έκανα λάθος.

Γιατί;

Υπάρχει άλλος τρόπος να συνεχίσω;

Κάθε φορά το ίδιο κάνεις;

Ναι, πρέπει να κοιτάω πίσω, αλλιώς μπερδεύομαι και δεν μπορώ να προχωρήσω.

Κολλάνε τα πόδια μου στο έδαφος, μουλαρώνουν

και δεν μπορώ να πάω ούτε μπρος, ούτε πίσω.

Μα δεν είναι κουραστικό;

Και τί προτείνεις;

Απλώς να προχωρήσεις μπροστά.

Πώς;

Κάνοντας ένα βήμα.

Και να μην κοιτάξω πίσω;

Τί υπάρχει πίσω;

Κυρίως τα λάθη μου.

Και χρειάζεται να τα ξαναδείς;

Δε τα ξέρεις τόσο καιρό;

Δεν είμαι σίγουρος.

Πολλές φορές  ξανακάνω τα ίδια.

Μήπως δεν κοιτάς σωστά;

Δεν ξέρω, κοιτάω από μακριά… τα φοβάμαι.

Κοίταξέ τα από κοντά.

Δεν μπορείς να φανταστείς την ομορφιά ενός λάθους

όταν το στριμώχνεις στη γωνία του μυαλού σου.

Πώς;

Κοίταξε κατευθείαν μέσα στα μάτια του.

Μα είναι λάθος, δεν έχει μάτια.

Είναι το λάθος σου.

Έχει τα δικά σου μάτια, με αυτά βλέπει,

με το μυαλό σου σκέφτεται,

με τα χέρια σου έχει αρπάξει το λαιμό σου.

Κοίταξέ το άφοβα για πρώτη φορά και μετά μπορείς να προχωρήσεις μπροστά ή ακόμα και να κάνεις πίσω, όμως θα είσαι σίγουρος πως η απόφασή σου είσαι εσύ, γιατί εσύ ήσουν τα λάθη σου.