Να μπήγονται τα νύχια σε αποκαμωμένους ήλιους
εκείνη τη στιγμή του πρώτου οργασμού
σαν έρχεται το κύμα της ηδονής κατά πάνω μου.
Ξαπλωμένο το φεγγάρι σε απαλό αστερόστρωμα
σκεπάζεται με τις σκέψεις μας
συνεχώς με νεκρές ευχές πασπαλισμένο.
Στα υπόγεια δωμάτια των νεκρών
μιλάω τη γλώσσα τους
το στόμα τους δανείζομαι
με κομμένες γλώσσες με υποδέχονται
τα μικρά λουλούδια της νιότης
κι αυτά εδώ
την τελευταία φορά στο νεκροθάλαμο ήπια τους χυμούς τους.
Ήταν λίγο πριν εξαντληθώ και πάλι
μέσα στα σκοτεινά όνειρα χωμένος
ξαπλωμένος σε άστεγες σκέψεις
παιδί στις κούνιες του θανάτου.
εκείνη τη στιγμή του πρώτου οργασμού
σαν έρχεται το κύμα της ηδονής κατά πάνω μου.
Ξαπλωμένο το φεγγάρι σε απαλό αστερόστρωμα
σκεπάζεται με τις σκέψεις μας
συνεχώς με νεκρές ευχές πασπαλισμένο.
Στα υπόγεια δωμάτια των νεκρών
μιλάω τη γλώσσα τους
το στόμα τους δανείζομαι
με κομμένες γλώσσες με υποδέχονται
τα μικρά λουλούδια της νιότης
κι αυτά εδώ
την τελευταία φορά στο νεκροθάλαμο ήπια τους χυμούς τους.
Ήταν λίγο πριν εξαντληθώ και πάλι
μέσα στα σκοτεινά όνειρα χωμένος
ξαπλωμένος σε άστεγες σκέψεις
παιδί στις κούνιες του θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου