Λουλούδι

Tο λουλούδι του χειμώνα πέθανε μονάχο του

Από πάνω του ένας κατάφορτος από σύννεφα ουρανός έβρεχε τα μάτια του ήλιου 

που είχε μικρύνει σαν λάμπα σε παιδικό δωμάτιο.

Η Σελήνη γεμάτη μαύρα στίγματα

τίποτα δεν θύμιζε το ζεστό φως του Αυγούστου.

Η θάλασσα, μονάχη κι αυτή

Ξεκουραζόταν σε ένα παλιό καφενείο του λιμανιού

μέσα σε φωνές, καπνούς και βαρετές ιστορίες.

Το φθινόπωρο έμοιαζε λυτρωτικό

έτσι όπως με φόρα έτρεχε προς το μέρος της.

"Το λουλούδι, πρόσεχε το λουλούδι" φώναζε η μάνα

μα ποιός να αφουγκραστεί το βλέμμα της;

ποιός να αντικρύσει τη θρυμματισμένη καρδιά της;

Ένα λουλούδι κομματιάστηκε στα μικρά της χέρια

γέρικο κι εκείνο, του τάφου της στολίδι τώρα πιά.