Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2019

Ετειακό


Ήταν υπόγεια τα περάσματα
οι ηλιακές ακτίνες έλιωναν στο φεγγαρένιο μέλι
μασουλούσαμε τις τσίχλες-πυγολαμπίδες
σύνορα περνώντας
κερνώντας τους θεούς
φρουροί των γήινων χωμάτων
πάσσαλοι, συρματοπλέγματα, χακί αναμνήσεις.

Προσφέραμε στα ζώα
(σύντροφοι μας υπομονετικοί)
με νου συγχυσμένο και κλαμένα μάτια
μαζεύονταν σαν μπαλίτσες, σαν τρομαγμένα σκουλήκια
Αυτά ‘ξέραν τι σημαίνει
Διωγμός
Απομόνωση
Εγκλεισμός
Ματαιότητα
Θάνατος.

Αυτά, ήξεραν τα πρόσωπα των ανθρώπων
αυτές τις σφιγμένες σάρκινες τανάλιες
που σαν μέσα σε εργοστάσιο
συνθλίβουν ξένα σώματα
βρίζουν θεούς και δαίμονες
κοινοποιούν τη δυστυχία της γης
τους εσταυρωμένους παριστάνουν.

Αυτά, μιλούσαν στα παιδιά
μέσα στο μυαλό τους σέρνονταν
με πιρουέτες χωμάτινες ακτινοβολούσαν τα μαλλιά τους.

Και τα παιδιά
τα τάιζαν
τα χάιδευαν
σέρνονταν μαζί τους
στα ναρκοπέδια
στις θάλασσες
στις βάρκες του φθινοπώρου
στις σφαίρες των ανθρώπων
στα κυριακάτικα τραπέζια
τα μητροπολιτικά ποδάρια τσιμπούσαν
τα δημόσια ουρητήρια σπίτι τους
αόρατες πλατείες για παιχνίδι τους
μαζεμένα όλα τα παιδιά
αντάλλασσαν
ομιλίες
μαλλιά
χρώματα
σάλια
φιλιά

γίνονταν
ζέστη το χειμώνα
ανοιξιάτικη δροσιά
πρίγκιπες χωρίς βασίλειο

γίνονταν μεγάλοι
ιππείς με ξύλινα αλογάκια
βοσκούσαν μνήμες και μικροσκοπικές καρδιές
αλλόκοτα κοιμόνταν
κουρασμένα ξυπνούσαν
και
όποιο σύνορο του κόσμου
τσακιζόταν στα υδάτινα μυαλά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: