Χιλιόμετρα μακριά ακούγονταν οι ερωτικοί βρυχηθμοί τους
ξυπνώντας τα πάθη μιας ακούσιας μοναξιάς.
Άγνωστοι ξυπνούσαν ιδρωμένοι προσβλέποντας στη σιγή των παθών.
Μόνοι και έρημοι από φως και ανθρώπους
ψιθύριζαν λόγια και τραγούδια μοναξιάς
και ο κόσμος παρέπεε, κούτσαινε, έπεφτε στις λάσπες.
Το τέλος των ερώτων ήταν η αρχή της νύχτας
ορμούσε μανιασμένα στα σάρκινα σεντόνια του σύμπαντος κόσμου.
Η απάθεια γεννιόταν πρόωρη, εφταμηνίτικο μωρό
θερμοκοιτίδα της οι θαμμένοι μας έρωτες.
ξυπνώντας τα πάθη μιας ακούσιας μοναξιάς.
Άγνωστοι ξυπνούσαν ιδρωμένοι προσβλέποντας στη σιγή των παθών.
Μόνοι και έρημοι από φως και ανθρώπους
ψιθύριζαν λόγια και τραγούδια μοναξιάς
και ο κόσμος παρέπεε, κούτσαινε, έπεφτε στις λάσπες.
Το τέλος των ερώτων ήταν η αρχή της νύχτας
ορμούσε μανιασμένα στα σάρκινα σεντόνια του σύμπαντος κόσμου.
Η απάθεια γεννιόταν πρόωρη, εφταμηνίτικο μωρό
θερμοκοιτίδα της οι θαμμένοι μας έρωτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου