Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Σε Αυτά Τα Μέρη

Πίσω από τι καλαμιές υπάρχει ένα μνήμα.
Αν πας αυγή, με το πρώτο φως του ήλιου, φαίνεται αχνά, μα καθαρά, η επιγραφή της μνήμης:
"Ενθάδε κείται άνθρωπος".
Το βράδυ αν τύχει να περάσεις από εκεί, μπορεί πάνω από τον άνθρωπο να πατήσεις χωρίς να το καταλάβεις.
Πόσοι και πόσοι αγνοούν την ύπαρξη του, και πόσοι περισσότεροι είναι σίγουροι για την ανυπαρξία του.

Αναρωτιέσαι ποιος μπορεί να είναι θαμμένος.

Είχε φίλους, τον πρόστρεξαν στις στενοχώριες του;
Ο θάνατος πώς τον βρήκε, μόνο του η παρέα με φίλους;
Ποιός να ήταν άραγε αυτός ο άνθρωπος και γιατί είναι θαμμένος σε μια παραλία έρημη;
Πώς βρέθηκε εκεί;

Οι πατημασιές στην άμμο δείχνουν ότι κάποιος τον θυμάται συχνά και τον αναζητά. Ξέρει ότι αυτός δεν μπορεί να απαντήσει, αλλά εκείνος τού μιλάει ώρες και ώρες για όσα πέρασαν, αλλά και για αυτά που θα έρθουν, για όσα ξεχάστηκαν και ίσως θάφτηκαν μαζί του.

Τού μιλάει χωρίς να περιμένει απάντηση.
Τού μιλάει, γνωρίζοντας ότι δεν τον ακούει.
Τού μιλάει, γιατί η ανάγκη να μιλήσει σε εκείνον τον σπρώχνει εκεί, κάθε μέρα, κάθε πρωί την ίδια ώρα, όλα τα ξημερώματα όλων των ετών, που ήρθαν και θα έρθουν ξανά σαν καλορυθμισμένο ρολόι. 

Θρησκευτικό ή άλλο σύμβολο δεν είναι καρφωμένο στο χώμα. Μόνο αυτή η επιγραφή, που υπενθυμίζει την ύπαρξη ενός νεκρού ανθρώπου ή ίσως την ανυπαρξία του ζωντανού του φίλου.

Εκείνο το "κείται" ίσως δημιουργεί παρεξηγήσεις.
Μήπως τυχόν είναι θαμμένος κάτω από την άμμο και απλά ξεκουράζεται;
Μήπως έχει πεθάνει και δεν νιώθει τίποτα;
Κανείς δεν ξέρει.
Κανείς δεν ξέρει πότε και γιατί πέθανε αυτός ο άνθρωπος.
Μόνο ο συνομιλητής του νομίζει ότι γνωρίζει τα πάντα για αυτόν, χωρίς να δίνει καμία πληροφορία σε κανέναν, μα και κανένας δεν έχει ρωτήσει, αφού οι δυο τους υπάρχουν ο ένας για τον άλλον.
Γιατί αν κάποιος ρωτούσε, εκείνος που κάθε μέρα συζητάει με τον νεκρό είναι ένας άνθρωπος που κείται ζωντανός. Δεν είναι νεκρός. Αφού μιλάει (τί λέει άραγε;), συζητάει (ποιό θέμα τον κεντρίζει;), ακούει, είναι ένας άνθρωπος που ζει. Μόνο, που είναι μόνος του, όπως ο άνθρωπος που κείται κάτω από την άμμο και μέσα στο νερό της θάλασσας.
Δύο μόνοι άνθρωποι, που ο ένας μιλάει, αλλά ο άλλος δεν τον ακούει.
Δύο άνθρωποι νεκροζώντανοι είναι κάτι συνηθισμένο σε αυτά τα μέρη.
Πάντα ήταν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: