Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΙΑΣ ΔΙΝΗΣ (1)


Aύγουστος. Μάλλον στην αρχή του, ίσως και λίγο αργότερα.
Εκείνες τις μέρες που η πόλη αδειάζει από τους κατοίκους της κι οι ειδήσεις των οκτώ παίζουν μόνες τους. Μόνο, ρε ΄συ, το μόνο που ακούς, ολοκάθαρα, είναι μονόλογοι από βαριεστημένα στόματα βγαλμένα από καναπέδες να ψιθυρίζουν φοβισμένα "και τί έγινε ρε αδερφέ;"
Είναι ο μήνας που όλοι κινούνται στους ρυθμούς που η πόλη επιτάσσει.
Δεμένη με τις ζωές των κατοίκων της σαν σε πλοίο σε λιμάνι, βρίσκει τα όρια της και ανοίγεται, είναι μια ευκαιρία να προκαλέσει όσους μένουν, τώρα που οι περισσότεροι έχουν ήδη αρχίσει να της λείπουν.

Σαν μπροστά σου να βρίσκεται ένα γυμνό σώμα που περιμένει να το ανακαλύψεις, ξέροντας ότι δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.
Είσαι εδώ, δεν έχεις φύγει. Μην αντισταθείς, δεν υπάρχει τρόπος.
Εσύ ο τυχερός, που έμεινες πίσω για να ζεσταθείς στα στήθη της και να γευτείς το γυμνό της τραυματισμένο κορμί.

Καθεστώς ετών, που κρύβει τις ασχήμιες και γιγαντώνει μια αστική ομορφιά τόσο περίπλοκη, ώστε ξαφνικά, σαν χτύπημα στο κεφάλι με σφυρί, την ερωτεύεσαι αυτήν την πόλη.
Για ένα μήνα μένει ξέμπαρκη και σου φωνάζει να την ερωτευτείς.
Δε σου ζητάει τίποτα και τα δίνει όλα.
Μόνη της επιθυμία να ανακαλύψεις τις ομορφιές της.
Αν τυχόν το καταφέρεις, σε δέχεται άφοβα, απεριόριστα.

Ακόμα κι εκείνοι που λείπουν τη σκέφτονται νοσταλγικά. Μα ξέρουν καλά ότι τη χάνουν στα καλύτερά της.
Μια τέτοια κενή πόλη έχει τόση δύναμη, που μπορεί να σε ρουφήξει χωρίς να το καταλάβεις.
Με το που ανάψεις τσιγάρο και περπατήσεις στους κεντρικούς της δρόμους, στροβιλίζεσαι μέσα στην αστική της δίνη.
Τα πεζοδρόμια καταλαμβάνονται από ό,τι έχει απομείνει: αυτοκίνητα, μηχανές και κάθε λογής αστόμορφα τροχοφόρα την συναντούν, ενώ εσύ κάτω από τις δυνατές αιμάτινες εκκρίσεις ενός τυχαίου ατυχήματος λίγο πιο πέρα, εκεί, στο σούρσιμο των φρένων που φέρνει το μπαμ, βυθίζεσαι όλο και περισσότερο στη δίνη της.

Ένα βράδυ μιας τέτοιας μέρας συναντηθήκανε για δεύτερη φορά σε μια πλατεία αυτής της πόλης ο Γιάννης και η Βίκυ, η Βίκυ και ο Γιάννης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: