Ζεστασιά

Μόνο εκείνες οι στιγμές στάθηκαν αυτόφωτες

σαν πυγολαμπίδες των καιρών τους.

Και μόνο το σώμα σου πριονίστηκε από τις λάμες του καιρού

χωρίς να φέρει αντίσταση, δίχως φωνές.

Μόνο ένα λιγοστό "αχ" πρόλαβε να πει

που σαν από μακρινή νύχτα να ερχόταν

μια ελάχιστη λέξη που καβάλησε τις πλάτες των λεπτών

την ώρα που χίλιοι λεπτοδείκτες έσπαγαν

χτυπώντας το πρόσωπο της παγωμένης άνοιξης με ζεστές πινελιές ήλιου

αχτίδες και φεγγάρια φαγωμένα και μισά.

Και το κατάφερες τελικά

μέσα στα τόσα χαμένα χρόνια

να μην ξεχάσω ποτέ τη ζεστασιά του κορμιού σου.