Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Κάπου Εκεί

Ξανακλείνομαι σε μαραμένα λουλούδια
χώμα νεκρό και οσμή σήψης
υγρασία μορφών
τέλος εποχής.

Λόγια και υποκριτικά πρόσωπα
γνώριμα από παλιά
ξεφεύγουν του οπτικού πεδίου
συλλαμβάνονται μόνο από τις ακουστικές ίνες.

Κλείνομαι στη μουσική
ανεβαίνοντας στο πιο ψηλό σημείο της πλατείας
με ασφάλεια καμωμένη από ξέφτια
και επαναστατική διάθεση τονισμένων λέξεων.

Λίγα ρούχα εναλλακτικής πρόσοψης
και επαναστατική διάθεση ξαναμαγειρεμένων προτάσεων
κρυμμένη σε σύμβολα.
Το βράδυ πάλι θα έρθει πομπώδες
με τις απουσίες όσων έφυγαν
και τις παρουσίες όσων λείπουν.

Κάπου εκεί, ανάμεσα, θα ξαναβρεθούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: