Και Μετά

Όταν θα έρθεις, άνοιξε το παράθυρο να ξεβρωμίσει το δωμάτιο
απ' τα τσιγάρα και την κουρασμένη μου ανάσα.
Ζω εδώ πολύ καιρό και οι τοίχοι μ' έχουν στοιχειώσει.
Με ρωτάς γιατί στέκομαι εδώ, γιατί δεν πάω παραπέρα.
Σε ρωτάω "γιατί τόσα πολλά ταξίδια, γιατί τόσα βιβλία;
Εδώ ήμουν, δε με έβλεπες;"

Μάζεψε τα σκουπίδια, ναι το ξέρω, μαζεύτηκαν πολλά
δεν μπορούσα να τα σηκώσω
αλήθεια, δεν είχα χρόνο ούτε την ψυχή μου να ξεσκονίσω.
Πλύνε τα χέρια μου και άπλωσέ τα στα σχοινιά
αν έχει συννεφιά, τίναξε το σεντόνι μου ψηλά, πολύ ψηλά
πιάσε βροχή και κλείσε τη στο συρτάρι να μη μας ξανάβρει
φως και ήλιο να βρούμε, φως και ήλιο. 

Μόνο τους γείτονες ειδοποίησε και πες τους "τέρμα τα πολλά"
ο χρόνος μου δεν φτάνει για ηλίθιες κουβέντες και κουτσομπολιά
μόνο πρόσωπα ευθεία και μάτια που στρέφονται κατάματα στον ήλιο θέλω
από αυτά που βουρκώνουν και μένουν εκεί, σταθερά και απροσπέλαστα.
Φάτσες που γιομίζουν με νυχτερινές σκέψεις, αυτό μάς αξίζει να βλέπουμε.

Σπάσε την τηλεόραση με ένα σφυρί, αργά-αργά.
Και το ραδιόφωνο, μη το λυπηθείς, κάντο κομμάτια.
Τσιγάρα, μπουκάλια και μεγάλες κουβέντες, στο ψυγείο να τα βάλεις.
Ηλίθιους έρωτες, βιασμένους οργασμούς και χιλιοειπωμένες υποσχέσεις σε ένα μεγάλο κουτί κλείσε.
Ενοχές και ωραίες στιγμιαίες αποφάσεις, τις θέλω εδώ, δίπλα μου. 
Και το μυαλό σου θέλω εδώ, να μου κάνει παρέα, για λίγο, ακίνητο
και μετά ξαναβάλτο μπρος και λιάνισέ το πάνω από τους αριθμούς και τη σπουδαία λογική τους.

Κόψε το καλώδιο του τηλεφώνου, δεν περιμένω να ακούσω κάποιον.
Μάζεψε βιβλία και δίσκους κι έλα να μυρίσουμε τις ευωδιές τους
στίχοι, μουσική, αφιερώσεις, βαρύγδουποι τίτλοι να μάς γεμίσουν

και μετά

βάλε τις προσμονές μας να περπατήσουν δίπλα-δίπλα
χώσε τους ανεκπλήρωτους έρωτες στην τσέπη μου
και στους πληρωμένους γύρνα τα νώτα σου.

Κόψε στη μέση τελετές, ανούσια γλέντια και χαμογελαστές
πόζες.
Μόνο κράτα, αν θες, τις βαριές ανάσες της εφηβείας μας
τις στάμπες, τις ζώνες, τα γέλια, τα υγρά παγκάκια
τις άδειες τσέπες, τους ανέστιους έρωτες.