Aφιερωμένο στην Kineks
Και εγένετο άνθρωπος
Και μετά εγένετο χρόνος
Σπάει σε ώρες
σε λεπτά
Σπάει σε δευτερόλεπτα
σε κλάσματα των δευτερολέπτων
Και εγένετο άνθρωπος
για να σπάει σε στιγμές
σε φιλιά μοιρασμένα άδικα
βιαστικά δοσμένα
Εμείς κομματιαζόμαστε στις μονάδες του
Οι μικροί μας χρόνοι μωρά
Ο Χρόνος να στέκεται ατρόμητος
να μετρώνται στις μονάδες του
οι έρωτες
οι συζητήσεις
οι βρυχηθμοί των γραφείων
οι επαναστάσεις
τα βλέμματα
τα κρεβάτια των νοσοκομείων
Ο Θάνατος εγένετο
κι ο μεγάλος χρόνος έγινε μικρός
συρρικνώθηκε λαμποκοπώντας
σε ένα κροτάλισμα της αναπνοής
σε ένα τυχαίο ξέσπασμα
σε στιγμές αδιαφορίας
Γεννήθηκε ο Θάνατος
κι ο χρόνος απέμεινε μονάχος
να καρδιοχτυπάει σε κάθε "μπαμ" της καρδιάς
σε κάθε θανάτου τα γεννητούρια
στου έρωτα τα πληγωμένα χείλη να σέρνεται
επαίτης για ακόμα λίγα δευτερόλεπτα
για το κλάσμα μιας ματιάς
ακόμα και της τελευταίας