Κλειστές πόρτες που έχασκαν στην όψη του γκρεμού
γλαροπούλια στην τελευταία τους πτήση
μικρά σιδερένια στρατιωτάκια που έδιναν την τελευταία τους μάχη.
Ο βασιλιάς του κόσμου καθόταν στον πήλινο θρόνο και χάζευε τα πλήθη του σύμπαντος κόσμου
του κόσμου που πριν από λίγο έκλεισε τις πόρτες στα πιο ανήσυχα παιδιά του
τα γλαροπούλια, τους στρατιώτες με τα λασπωμένα όπλα και τις σκισμένες από τα χρόνια αρβύλες.
"Πόρτες ασφαλίσατε" κραύγασε κι εκείνες υπάκουσαν χωρίς δισταγμό.
Μόνο μία έμεινε να φωνάζει για ελευθερία και συμπόνια.
Ξυλοκόποι την πετσόκοψαν και την πέταξαν στη φωτιά.
Κανείς δεν άκουγε τις φωνές και το αίμα πεταγόταν από τους κρουνούς ζωντανό ζωγραφίζοντας στους τοίχους το σημάδι του επόμενου κόσμου.
Όλοι καθισμένοι στις μεγάλες πολυθρόνες παρακολουθούσαν τους δρόμους και ξόδευαν την ηδονή σε ανούσιες γιορτές και ανοιγμένα δώρα.
Ο τελευταίος βασιλιάς κρατούσε αναμνήσεις και οικογενειακά άλμπουμ γεμάτα από φιλήδονες στάσεις των υπηκόων του.
Μην περιμένεις άλλο, ο κόσμος έχει κλείσει τις πόρτες του μια για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου