Ξόδεμα

Eκείνο που ξοδεύεται

δεν είναι κάτι της μοίρας

ούτε προαιώνιο υλικό

άγνωστο και πολλάκις τιμημένο με γλυφά βραβεία.

Eκείνο που ξοδεύουμε

είναι η σάρκα μας η ίδια

η στιγμή μιας τυχαίας γέννησης

οι χυμοί των ερώτων

οι τελευταίοι πόνοι του θανάτου.

Εκείνο που ξοδεύουμε φτιάχτηκε ανέσπερο

μα, όπως φαίνεται, φανήκαμε λιγοστοί ως κληρονόμοι του.

Τώρα, ήσυχοι, τσιγκουνευόμαστε το κενό μας

και ως κληροδότες, αποτυχημένοι βαδίζουμε.